امروزه زندگی بدون فناوری های پیشرفته بی سیم غیر قابل تصور است. برای مثال تلفن همراه، به جزئی از زندگی ما بدل شده است و استفاده از آن می تواند مزایایی را به همراه داشته باشد. اما، اگر سیگنال بی سیم به اندازه کافی قوی نباشد، عملکرد تلفن های همراه با مشکل مواجه می شود. ممکن است تا به حال متوجه این موضوع شده باشید که آنتن دهی موبایل در ساختمان های بزرگ یا آسانسورها بطور قابل توجهی ضعیف می شود. سیگنال های بی سیم در برخورد با دیوارهای ساختمان به راحتی قدرت خود را از دست می دهند. بنابراین برای اطمینان از قوی بودن سیگنال و ارتباط بی سیم، باید تجهیزات و سیستم های مخصوصی نصب و راه اندازی شود. یکی از بهترین راهکارها، استفاده از سیستم آنتن‌های توزیع شده (DAS) می باشد که معمولاً در داخل و یا خارج ساختمان ها، که سیگنال های بی سیم ضعیف هستند، استفاده می شود. همچنین برای برخورداری از ارتباطی پایدار و مطمئن، شبکه بی سیم فیبر نوری را می توان با DAS راه اندازی و مستقر نمود.
DAS چیست؟
سیستم آنتن‌های توزیع شده (Distributed Antenna System)، مشکلات پوشش بی سیم را برای ارائه دهندگان خدمات بی سیم حل می کند. DAS از آنتن های بسیاری نیز برای تقویت پوشش شبکه در مکان هایی با سیگنال ضعیف یا بدون سیگنال استفاده می کند. در یک شبکه DAS، هاب ها برای توزیع سیگنال از کابل های feeder یا ایستگاه پایه (base station) بهره می برند. همچنین می توان DAS را بر روی شبکه فیبر نوری مانند FTTx راه اندازی نمود که در این صورت تا حد زیادی هزینه های استقرار را کاهش می یابد. در اکثر بیمارستان های بزرگ، مراکز خرید و ایستگاه های قطار، از شبکه DAS بطور گسترده استفاده می شود.
چگونه DAS را بر اساس فیبر نوری مستقر کنیم؟
از آنجایی که کابل های فیبر نوری می توانند حجم زیادی از سیگنال ها را در فواصل طولانی ارائه دهند، ترکیب شبکه DAS با شبکه فیبر نوری به عنوان بهترین راه حل برای شبکه های بی سیم در نظر گرفته می شود. در ادامه این مقاله، کاربرد DAS را در محیط های بسته و باز توضیح می دهیم.
در بیشتر موارد، از DAS در محیط های بسته مانند شرکت ها، بیمارستان ها، ساختمان های مسکونی و ... استفاده می شود. معمولاً یک هاب توزیع فیبر (FDH) یا اتاق سروری وجود دارد که به کابل های فیبر نوری feeder متصل می گردد. سپس، کابل‌های فیبر نوری نصب شده در ساختمان، سیگنال‌هایی را از طریق آنتن‌های مستقر در هر طبقه به کاربران ارسال می‌کنند. از طرفی ممکن است چندین آنتن در یک طبقه وجود داشته باشد. بنابراین، از اسپلیتر فیبر نوری (fiber optic splitter) معمولاً برای توزیع سیگنال به هر آنتن جداگانه استفاده می شود. اگر فاصله‌ی آنتن ها از FDH خیلی دور باشد برای اطمینان از کیفیت ارتباط، باید از تقویت کننده فیبر نوری (fiber optic amplifier) استفاده گردد. بهتر است در هر طبقه یک کابینت توزیع فیبر برای کابل کشی و مدیریت بهتر شبکه قرار داده شود.
گاهی اوقات، سیگنال های feeder را می توان از آنتن های یاگی نیز دریافت نمود که این امر مستلزم استفاده از کابل های مسی و تقویت کننده دو جهته است که در تصویر زیر به خوبی قابل مشاهده می باشد.
برای فضای باز، شبکه DAS می تواند از شبکه فیبر نوری موجود در فضای باز بطور کامل استفاده کند. شما همچنین فضای زیادی برای نصب آنتن های شبکه DAS در اختیار خواهید داشت (مانند تیرهای برق و چراغ های خیابان).
تصویر زیر ساختار یک شبکه DAS را به همراه شبکه فیبر نوری نشان می دهد. این سیستم DAS از شبکه فیبر نوری موجود استفاده می کند و آنتن ها بر روی چراغ های خیابان نصب شده اند. معمولاً برای اتصال آنتن ها به شبکه فیبر نوری موجود، بسته های فیبر اسپلایس یا کابینت فیبر نوری نیز در زیر زمین وجود دارد.
نتیجه گیری
امروزه ارتباطات بی سیم فیبر نوری مورد توجه بسیاری قرار گرفته اند. برای اطمینان از پوشش شبکه بی سیم در محیط های باز و بسته، از سیستم آنتن های توزیع شده (DAS) می توان به طور گسترده ای استفاده نمود. برای برخورداری از کیفیت مطلوب انتقال و نرخ داده بالاتر، شبکه DAS با شبکه فیبر نوری ادغام می شود. استفاده از شبکه فیبر نوری می تواند تا حد زیادی زمان و هزینه نصب و راه اندازی را کاهش دهد.
